Грамматик табышмаклар

Анаграммалар

Мин яшелчә булып калам,
Кай яктан укысаң да.
Уңдырышлы җирне сайла
Яз көне утыртканда.
( Кабак.)

Кайсы яктан укысаң да,
Ул иң якын туганым,
һәркем күрә минем өчен
Аның үлеп торганын.
(Апа.)

Туксан тешле абзыкай
Кырда тузан туздыра.
Хәрефләре «адашса»,
Үзенең бар гомерен
Җир астында уздыра.
(Тырма, тамыр.) 

Үз гәүдәңдә булса да,
Күз күрмәслек урын ул.
Хәрефләре «адашса»,
Асыл сыйфат булыр ул.
(Арка, кара.)

Кайсы яктан укысаң да,
Үзең белән гел бергә.
Агарса да, үсүеннән
Туктамый ул гомергә.
(Чәч.)

Укырга →

Уйла һәм, тап…

Безнең гаилә

Без мактана алабыз:
Барысы биш малай без,
Барыбыз да бертуган,
Барыбыз да ир туган.

Безнең һәркайсыбызның
Сеңлесе дә бар әле.
Дәү әнине онытып
Торам икән, карале.

Әти белән әнине
Кушсак, ничәү булабыз?
Ник аптырап торасыз?
Ягез, тизрәк уйлагыз.
(Тугыз кеше)

Ничә «дүртле», ничә «бишле»?

Бу атнада «дүртле»ләр дә,
«Бишле»ләр дә алдым мин.
Һәм аларны бер-берсенә
Һәр көн куша бардым мин.
Алты көндә кырык булды
Билгеләрнең суммасы.
Ничә «дүртле», ничә «бишле»
Була инде шуннан соң?
(Дүрт «бишле»се биш «дүртле»се бар.)

Укырга →

Тел шомарткычлар

Акыл өстим

Икеләнсәм хаклыгыма,
Барам да мин акыллыга,
Киңәшләшеп аның белән,
Акыл өстим акылыма.

Хаклы булсаң гына

Хаклык эзлә ышансаң тик
Хаклыгыңа:
Хаклык эзләргә хаклы тик
Хаклы гына.

Тик эш кенә

Үз ишен ише көтә,
Эшлене эше көтә.
Кешене тик эш кенә
Эшлекле кеше итә.

Укырга →

Хәерле иртә

Хәерле иртә

Иртән торып чыгуга,
Урап алды чебиләр.
Әй сөйлиләр, сөйлиләр:
– Чи-чи, чи-чи, чи…— диләр.

Казлар әйтә: — Ка-га-га,
Ә үрдәкләр:—Бак-бак-бак.
Нәни бәбкәләре дә:
– Пип-пип,— диләр такмаклап.

Берсен тотып иркәлим,
Икенчесен иркәлим…
Алар: « Пип-пип-пип »,— диеә,
Мин: «Хәерле иртә!»— дим.

Нишләргә соң? Нишләргә?
Әле төште хәтергә:
Әниемә шулай дип
Онытканмын әйтергә.

Укырга →

Иң гадел дус

Иң гадел дус

Әйтә алмыйм, ниндидер ул
Синең өчен?
Яхшы китап — иң гадел дус
Минем өчен:
Күзгә карап әйтә миңа
Иң дөресен,
Ачып сала серләренең
Бөтенесен.
Яратмасаң — үпкәләми,
Алдашмый да…
Аның белән дус булганнар
Адашмыйлар.

Укытучым

Барыбызга бер генә,
Белмим, ничек өлгерә.
Үзе шундый сөйкемле,
Нәкъ әнием шикелле
Шат йөзле укытучым,—
Күңелемә иң якын
Кеше ул шуның өчен.
Ул — минем укытучым.

Шатлыгыма сөенә,
Кайгым булса — көенә…
Көн дә гыйлем өләшеп
Илтә белем иленә
Кадерле укытучым,—
Аннан галим беркем дә
Юк сыман шуның өчен.
Ул — минем укытучым!

Кырда иген иксәм дә,
Галим булып китсәм дә,
Ул булыр гел уемда,
Маяк булыр юлымда
Сөекле укытучым,—
Аңарга мин гомергә
Бурычлы шуның өчен.
Ул — минем укытучым!

Укырга →

1 5 6 7
Создание сайта с продвижением...